Od Redakcji

OD REDAKCJI

„Ustalenie zasad inicjowania, opracowywania i produkcji map dla młodzieży szkolnej obarczonej niedostatkiem widzenia oraz dla wszystkich innych niewidomych i słabowidzących w naszym kraju jest przedsięwzięciem o doniosłym znaczeniu społecznym. Zwłaszcza, ze w tej dziedzinie jak dotąd niewiele zrobiono. Dlatego z nadzieją witam uczestników seminarium kartograficznego, poświęconego sprawie map dla niewidomych. Sądzę, że sprzyjać będzie ono rozwojowi poczynań, które przed laty narodziły się w naszym środowisku”.

Tymi słowami prezes Zarządu Głównego Polskiego Związku Niewidomych mgr Włodzimierz Kopydłowski, otworzył seminarium, które odbyło się, w siedzibie PZN w maju 1983 r. Wśród pięćdziesięciu uczestników byli przedstawiciele: Ministerstwa Oświaty i Wychowania oraz placówek tego resortu, zakładów szkolno-wychowawczych dla niewidomych i niedowidzących, Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii i jego agend, wyższych uczelni, Zarządu Topograficznego Wojska Polskiego, Redakcji Kartograficznej „GEOKART” oraz współorganizatorzy seminarium z Komisji Kartograficznej Polskiego Towarzystwa Geograficznego i Działu Tyflologicznego Polskiego Związku Niewidomych.

W dalszej części wystąpienia Prezes ZG PZN zobrazował potrzeby w dziedzinie tyflokartografii polskiej społeczności niewidomych. Liczy ona około półtora tysiąca uczniów szkół podstawowych i średnich oraz blisko 70 tysięcy dorosłych niewidomych, którym brak map utrudnia możliwość zrozumienia i oceny przestrzeni geograficznej, a co za tym idzie – samodzielnego poruszania się.

„Bardzo istotną, sprawą – mówił dalej mgr Wł. Kopydłowski – jest znalezienie instytucji finansującej to przedsięwzięcie. Przy czym PZN, jako stowarzyszenie społeczne, wraz ze spółdzielniami niewidomych zamierza uczestniczyć w tym humanitarnym dziele”.

Życząc owocnych obrad Prezes ZG PZN zaprosił zebranych do zwiedzenia w przerwach wystawy map i pomocy ułatwiających niewidomym zrozumienie pojęcia przestrzeni, a także Wystawy Twórców Niewidomych.

Na seminarium zaprezentowano dziewięć referatów i dwa komunikaty naukowe. Dotyczyły one oceny stanu wyposażenia szkół w tyflomapy do nauki historii i geografii, potrzeb dorosłych niewidomych i słabowidzących oraz możliwości metodycznych i technicznych w tej dziedzinie. Nad przedstawionymi przez referentów problemami rozwinęła się dyskusja.

W niniejszym numerze „Przeglądu Tyflologicznego” prezentujemy dorobek seminarium, wzbogacając go doniesieniami z zagranicy i bibliografią tyflokartograficzną.