23. Słowacja

Słowacja - w pełnej nazwie: Republika Słowacka - leży w środkowej Europie, bez dostępu do morza. Jej sąsiedzi to: Polska, Ukraina (nienależąca do UE), Węgry, Austria i Czechy.
Stolicą i największym miastem Słowacji jest Bratysława. Inne główne miasta to: Koszyce, Preszów, Nitra, Żylina i Bańska Bystrzyca. Język urzędowy - słowacki. Domena internetowa - .sk.
Słowacja przystąpiła do Unii Europejskiej w 2004 roku, wraz z dziewięcioma innymi państwami, głównie z bloku postsocjalistycznego.
Powierzchnia Słowacji wynosi 49 tys. km², co daje jej dziewiętnaste miejsce w UE, za Łotwą, a przed Estonią. „Oczko” wyżej, między Danią a Finlandią, plasuje się w Unii pod względem liczby ludności, wynoszącej 5,5 miliona. Dochód na jednego mieszkańca daje Słowacji dwudzieste drugie miejsce, przed Litwą oraz Polską.
Jeszcze na początku pierwszej dekady XXI wieku w statystykach dotyczących słowackiej Polonii odnotowywano ok. 2,5 tys. osób, głównie górali z przygranicznych regionów oraz Polaków, którzy przyjechali na studia bądź na kontrakty do pracy i tu się osiedlili. Ale już w 2007 roku na Słowacji żyło 10 tys. Polaków. Pokazuje to, jak wiele się zmieniło po przystąpieniu obu państw do Unii.
Ciekawe pod względem turystycznym miejsca na Słowacji to m.in. zaznaczone na mapie: Bardiów (nr 1), Spisz (nr 2), Słowacki Kras (nr 3) i Bańska Szczawnica (nr 4).

Granice Słowacji

Zaczynamy od północnego zachodu, czyli od górnego lewego rogu mapy. Jesteśmy na terytorium Polski. Przemieszczamy się na wschód wzdłuż górnej ramki mapy. Zatrzymujemy się w miejscu przecięcia ramki przez Odrę (o d), płynącą na północ, poza obszar pokazany na mapie, i kierujemy się w górę rzeki, czyli na południe. Odra doprowadza nas do granicy polsko-czeskiej. Podążamy nią na południowy wschód. Dochodzimy do zbiegu granic Polski, Czech i Słowacji. To początkowy punkt naszej wyprawy.
Udajemy się na wschód, wzdłuż granicy z Polską, która jest sąsiadem Słowacji od północy. Granica przebiega krętą linią w górach Karpatach. Zwróćmy uwagę na miejsce, gdzie schodzi najniżej na południe i na niedługim odcinku biegnie na wschód, a następnie na północ. Dzieli tutaj Tatry na słowackie i polskie.
Kierunek zmienia się na południowy. Znajdujemy się na pograniczu Słowacji, Polski i Ukrainy, która sąsiaduje ze Słowacją od wschodu. Granica jest krótka, niespełna 100-kilometrowa. Kończy się w miejscu, gdzie następuje zmiana kierunku na zachodni. Granica dochodzi tu do rzeki Cisy (c i), płynącej na południowy zachód.
Na bardzo krótkim, bo zaledwie 7-kilometrowym odcinku Cisa jest rzeką graniczną między Słowacją a Węgrami, sąsiadem od południa.
Czeka nas przejście 670 km granicą słowacko-węgierską. Biegnie ona najpierw na północny zachód, a następnie na południowy zachód, tworząc łagodne zakola. Na końcowym odcinku przebiega Dunajem (d j), płynącym z zachodu.
Mijamy ujście słowackiej rzeki Wag (w g), która płynie z północy.
Granica odchodzi łukiem na zachód od Dunaju. Znajdujemy się na pograniczu Słowacji, Węgier i Austrii.
Austria sąsiaduje ze Słowacją od zachodu. Granica biegnie na północ, początkowo lądem, a następnie rzeką Morawą (m w), począwszy od jej ujścia do Dunaju w Bratysławie. Na mapie Bratysława jest zaznaczona na wschód od Morawy, ale faktycznie leży nad tą rzeką, przy granicy słowacko-austriackiej.
Idziemy wzdłuż Morawy na północ. Uważamy na to, co się dzieje po austriackiej stronie, żeby nie przeoczyć zbiegu granic Słowacji, Austrii i Czech, które sąsiadują z Austrią od północy, a ze Słowacją – od północnego zachodu.
Granica słowacko-czeska początkowo biegnie Morawą, po czym skręca na wschód, a następnie na północny wschód. Znów jesteśmy w Karpatach.
Zmiana kierunku na wschodni zapowiada koniec sąsiedztwa z Czechami, a tym samym powrót do miejsca, w którym rozpoczęliśmy wyprawę granicami Słowacji.