Od autorów Atlasu

Szanowni Państwo,

Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi w Laskach wraz z zespołem twórców, konsultantów i wykonawców oddaje do Państwa rąk mapy dotykowo-barwne dla osób niewidomych i słabowidzących Parku Narodowego, w którym pracujecie.

W naszym kraju funkcjonuje 10 Ośrodków Szkolno-Wychowawczych dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących oraz kilkaset kół Polskiego Związku Niewidomych. Poza tymi instytucjami bardzo aktywnie działa w Polsce kilkadziesiąt Stowarzyszeń i Fundacji zrzeszających osoby z dysfunkcjami wzroku. W szkołach masowych (podstawowych, gimnazjalnych i średnich) uczy się wielu niewidomych i słabowidzących uczniów. Prawie na wszystkich krajowych uczelniach wyższych studiują osoby niewidome i słabowidzące. Poza młodzieżą jest jeszcze jedna ogromna grupa społeczna z reguły nie utożsamiana z osobami z dysfunkcjami wzroku. To osoby starsze, w sposób naturalny tracące wzrok lub jakość widzenia Nie uświadamiamy sobie, jak wielu turystów odwiedzających parki narodowe wywodzi się z grupy osób niewidzących lub mających problem z widzeniem. Być może jeszcze liczniejszagrupa niewidomych nie odwiedza parków między innymi ze względu na brak odpowiedniego wyposażenia, infrastruktury i pomocy ułatwiających poruszanie się po terenie parku

Ufamy, iż niniejszy Atlas okaże się skutecznym remedium na tego rodzaju problemy.

Zapewne po raz pierwszy mają Państwo do czynienia z tego rodzaju pomocą dydaktyczną skierowaną do Państwa gości. Gdy będziecie oglądać leżące przed Państwem poszczególne mapy, kładąc palce na reliefowych (wypukłych, dostępnych dotykowo) liniach i znakach, próbując poczuć palcami punkty pisma brajla, zapewne będziecie mieli rozterki, wątpliwości, a na pewno nasunie się Państwu mnóstwo pytań:

Czy ja, jako nauczyciel, przewodnik, edukator, czy opiekun, który nigdy nie miał do czynienia z osobami niewidomymi czy słabowidzącymi mogę być im pomocny? Jak posługiwać się tymi mapami? Co mogę zrobić, żeby je jak najlepiej wykorzystać? Czy nie znając pisma brajla nie narażę się na śmieszność przed moimi przyszłymi gośćmi?

Oddajemy do Państwa dyspozycji niniejszy przewodnik, który, mamy taką nadzieję, okaże się pomocny w zrozumieniu tych problemów. Staraliśmy się w sposób jak najbardziej przystępny przybliżyć teoretyczne podstawy problematykiosób z dysfunkcjami wzroku (http://tyflo.pl/niewidomy-slabowidzacy-definicja/). Niniejsze opracowaniema przede wszystkim dać Państwu wiedzę, jak wielkim wyzwaniem dla osób z dysfunkcjami wzroku jest bezwzrokowe poznawanie rzeczywistości (a w przypadku niektórych osób słabowidzących wykorzystanie poważnie uszkodzonego wzroku). Ma przekonać, jak w tym procesie mogą być Państwo użyteczni, nie popełniając błędów wynikających z niewiedzy czy też naturalnego "lęku przed nieznanym". Po zapoznaniu się z poniższymi materiałami ze spokojem i zapewne z wielkim zaciekawieniem będą Państwo oczekiwać swoich niewidomych gości.

Jeżeli zainteresuje Państwa problematyka oglądania dotykiem i resztkami wzroku, proponujemy zapoznać się z dodatkowymi materiałami w wersji cyfrowej, które bardzo poszerzą wiedzę na te tematy; znajdują się one na stronach: www.Tyflomapy.pl , www.laski.edu.pl i www.niewidomi.com.pl. Zamieszczone są na nich związane z zagadnieniem artykuły znanych polskich tyflopedagogów oraz broszury, książki i publikacje na temat map dotykowych oraz barwno-dotykowych, grafik dotykowych i problematyki postrzegania pozawzrokowego. Dodatkowo znajdą tam Państwo prezentacje i ilustracje, które pozwolą lepiej zrozumieć tę trudną, ale jakże fascynującą problematykę.

Życzymy powodzenia i satysfakcji z korzystania z barwno-dotykowych map Państwa Parku.

Autorzy